🍂 Het kan zo makkelijk zijn om vast te houden aan iets wat mij eigenlijk niet meer dient.
Hoe komt het dat het zo lastig kan zijn om ervaringen los te laten die mij pijn en lijden hebben bezorgd?
Ik kan vast lopen in mijn verleden vanwege een sterke behoefte aan zekerheid.
🍂 Maar is deze zekerheid die mij niet laat groeien, die mij klein houdt; biedt deze mij wel zekerheid aan?
🍂 LOSLATEN zoals de herfst nu, de bomen laten hun bladeren vallen als onderdeel van de cyclus van vernieuwing. De boom weet dat deze straks weer helemaal tot bloei komt.
Diep in mij weet ik dat ik mag groeien en bloeien, dat ik op dit proces mag vertrouwen.
🍂 In de herfst wordt het donkerder, kouder, stiller.
De herfst nodigt mij uit om naar binnen te keren, om daar mijzelf uit te nodigen wat ik mag laten groeien wanneer straks de lente weer komt.
In deze stilte is er voor mij ruimte om het verleden los te laten, om in het onbekende stappen.
🍂 De herfst herinnert mij eraan dat mijn lichaam, mijn geest en mijn omgeving altijd in ontwikkeling zijn.
🍂🍁🍃💗🍃🍁🍂
